Σάββατο

Πριν λίγο βγήκα έξω στη βεράντα.

Η γης μύριζε Πάσχα.

Ανθισμένη Πασχαλιά και φρέζες.

Και ενώ πελάγωσα για μια στιγμή ανάμεσα στις μέρες που πληθαίνουν ή λιγοστεύουν

μια βδομάδα απόμεινε για το νησί

και περίπου μισός μήνας ακόμα...

εμφανίστηκε μπροστά μου τούτη δω η εικόνα.

Χρώμα ταξίδι και όνειρο.

Αγιάσος, Μυτιλήνη.

Πανέμορφη δεν είναι;;;

Καλημέρα....

Πάρε με στ όνειρο μαζί σου - Αλκίνοος Ιωαννίδης Ελένη Τσαλιγοπούλου

Πάρε με στ’ όνειρο μαζί σου

άλλο πρωί να μη με βρει
στον άδειο κόσμο τον επάνω
σ’ αυτή την άδικη ζωή

Πάρε με στ’ όνειρο μαζί σου
κοντά σου να ξενιτευτώ
πόσο ν’ αντέξω παραπάνω
της μοναξιάς τον πυρετό

Αχ πως σ’ αγαπώ για να πιστέψεις τι να πω
Πως είναι ο κόσμος αδειανός χωρίς εσένα
πως είναι η νύχτα μια πληγή χωρίς εσένα
πως είναι μαύρη η ζωή χωρίς εσένα

Δώσ’ μου του ονείρου σου τα μάτια, να ταξιδέψω εκεί που πας
στα μυστικά σου μονοπάτια, που χρόνια μόνος περπατάς
Δώσ’ μου του ονείρου σου τα μάτια, θέλω να ξέρω αν μ’ αγαπάς
ή μήπως μου κρατάς γινάτια, όταν σε κάνω και πονάς.

Αχ πως σ’ αγαπώ για να πιστέψεις τι να πω
Πως είναι ο κόσμος αδειανός χωρίς εσένα
πως είναι η νύχτα μια πληγή χωρίς εσένα
πως είναι μαύρη η ζωή χωρίς εσένα