Η επιμονή σου

   Η επιμονή σου Ελεονώρα Ζουγανέλη- Κώστας Λειβαδάς

 

Αν είναι κάτι που με κέρδισε σε 'σενα
κάτι που ήξερε πώς να με ξεπερνάει
είναι αγάπη μου αυτή η επιμονή σου
μια αγάπη που έμαθε να μην τα παρατάει

Αν είναι κάτι που μού είπε να διαλέξω
ούτε τα λόγια σου είναι, ούτε η ομορφιά
Αυτή η υπέροχη, τρελή επιμονή σου
πως είναι κρίμα εμείς να ζούμε χωριστά

Αχ να 'ξερες τι δύναμη μου δίνει η δύναμή σου
Σαν λες όλα θα γίνουνε κι ακούω τη φωνή σου
Σαν λες όλα θα γίνουνε κι ακούω τη φωνή σου
Αχ να 'ξερες τι δύναμη μου δίνει η δύναμή σου

Αν είναι κάτι που με κράτησε απ' τα ξένα
αυτό το φως που δεν υπάρχει σ' άλλη γη
κι αυτή αγάπη μου η ίδι επιμονή σου
να μοιραστούμε αυτά τα σύννεφα μαζί
να μοιραστούμε αυτή τη θάλασσα μαζί

Αυτή η ατέλειωτη η γλύκα σου πως με τραβάει να 'ξερες
Να περπατήσω δίπλα σου με θάρρος στην ζωή
Αυτή η ατέλειωτη η δίψα σου για της ζωής το άγνωστο
Τι μού 'χεις δώσει να 'ξερες και πού να φανταστείς
Αγάπη μου τρελή να με ζητάς μην κουραστείς

 

 

Τα τελευταία Σάββατα έχουν μεγάλη δόση από όνειρο.

Τρελά όνειρα, να ταράζουν τον ύπνο.

Το σημερινό  ξεκίνησε δυνατά.

Είχε ήλιο να αστράφτει πάνω στη θάλασσα, ασημένια επίστρωση,

είχε πολύ κουβέντα, παρουσία, χάσιμο στη θάλασσα,

πνοές- χάδια τ ανέμου

ένα γλάρο επίμονο,

σκέψεις,

και ένα απίστευτο λιόγερμα.

Τούτο είναι το τραγούδι της μέρας, καινούριο, απίστευτο,

τραγουδάει το μέσα μου.

Καλό βράδυ.