Βάγια

 Κυριακή των Βαϊων στο χωριό.

 Με την απαραίτητη βόλτα στον Ταξιάρχη.

Μετά τον εκκλησιασμό.

Η μικρή, η μάνα, και γω.

 Ταξιάρχης, όπως πάντα γεμάτος με κόσμο.

 Στην εξωτερική εικόνα απέναντι ένας πίνακας ζωγραφικής.

Καινούριος σχετικά.

Κάποιος ξύπνησε, και είχε δει τη συγκεκριμένη εικόνα στον ύπνο του.

Και την ζωγράφισε.

Χωρίς να έχει ακούσει για το ιστορικό του ναού.

Μετά από ψάξιμο, η εικόνα - αναπαράσταση ήρθε στον τόπο της.

 Η εξωτερική εικόνα του Αγιού.

Επιβλητική πάντα.

 Καθιερωμένος καφές στον ήλιο.

 Στο πιο όμορφο καφέ του χωριού.

 Και τα αγόρια, τραγουδούν τον Λάζαρο στο χωριό.

Στην αλάνα μας.

 Η βάγια κομμένη το πρωί απ τον παππού,

στολισμένη με κορδέλες και στολίδια χειροποίητα

φτιαγμένα απ τη θεία Άννα.

 Το απαραίτητο κουδουνάκι

 Και από σπίτι σε σπίτι τα παιδιά τραγουδάνε το Λάζαρο.

Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα βάγια

ήρθε η Κυριακή που τρών τα ψάρια.

Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι

Ήρθε η μάνα σου από την πόλη

Σου φερε χαρτί και κομπολόι

γράψε Θόδωρα γραψέ Δημήτρη

Γράψε λεμονιά και κυπαρίσσι

οι κοτούλες σας αυγά γεννούνε

Οι φωλίτσες σας δεν τα χωρούνε

δώστε μας και μας να ευχηθούμε

στις κοτούλες σας για να γεννούνε.

Και του χρόνου !!!