Γλύκα

 

 

Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά

Σαν μοναχός χωρίς το ράσο,
σαν προσφυγάκι δίχως πάσο.
Έτσι κι εγώ το δρόμο έχασα κι αργούσα
γιατί χωρίς, χωρίς ελπίδα αγαπούσα...

Κλείσε τα μάτια σου
να φύγω να χαθώ.
Γι΄ αυτά τα μάτια σου
θα ξαναρθώ.

Γι΄ αυτά τα μάτια σου
πεθαίνω, ξεψυχώ
κλείσε τα μάτια σου
ν΄ αναστηθώ.

Σαν την αυγή μετά τη νύχτα,
σαν το φιλί μετά την πίκρα.
Έτσι κι εσύ ήρθες στη μαύρη μοναξιά μου
φωτιά να βάλεις στα όνειρά μου.

Κλείσε τα μάτια σου
να φύγω να χαθώ,
γι΄ αυτά τα μάτια σου
θα ξαναρθώ.

Γι΄ αυτά τα μάτια σου
πεθαίνω, ξεψυχώ
κλείσε τα μάτια σου
ν΄ αναστηθώ

 

 

 

 

Μάτια δίχως λογική - Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

 

Είναι τα μάτια σου
ένας διάδρομος παλιός
δάκρυα πνιγμένα
ξεφλουδίζουνε τους τοίχους
που ένας ένοικος αθόρυβος κρυφός
αντί συνθήματα
ζωγράφισε με στίχους

Και μέσα υπάρχουν τα σκαλιά
που οδηγούν
σ’ ένα υπόγειο με παιχνίδια χαλασμένα
όσα οι άνθρωποι βαριούνται και ξεχνούν
μετά τη χρήση
τα φορτώνουνε σε σένα

Μου λες τα μάτια σου
να μη τα αγαπώ
και να μη πάψω
να πιστεύω στα δικά μου
μα αυτά τα μάτια όπου χαθώ
κι όπου βρεθώ
τα έχω πίσω μου
και μέσα και μπροστά μου

Μέσα στην ίριδα ανάβει μια φωτιά
που κάθε άστεγο
και άνεργο ζεσταίνει
κι η καλοσύνη τους
απλώνει σαν λαδιά
να μαλακώσει μιαν ανάγκη
πετρωμένη

Σ’αυτά τα μάτια δεν υπάρχει λογική
όσο βαθιά κι αν τα κοιτάζω
μ’αγαπούνε
της ιστορίας πυρπολούν τη φυλακή
στα παραμύθια και στ τρέρια
να με βρούνε

 

 

 

Δευτέρα της λογικής.

Της σφιχτής λογικής, της επεξήγησης και της άμυνας.

Ένα κλικ πιο αφημένη ετούτη η Δευτέρα.

Μουντή, βαριά, σαν γλυκειά μελαγχολία.

Της γλύκας.

Η μόνη χωρίς λογική.

Χωρίς σκέψη, χωρίς πανοπλία.

Ίσως και η θάλασσα.

Απόψε στο γυρισμό, σμαράγδι.

Σκούρα και ήρεμη.

Σπάνια.

Και ένας στεριανός Αγέρας, Νοτιάς θαρρώ

κουρασμένος και ήμερος, σχεδόν σαν παιδί.

Χάδι το κύμα σήμερα στην άμμο.

Στην επιστροφή του.

Σάν ακροδάχτυλα πάνω σ ανατριχισμένο κορμί.

Σαν την ευτυχία που γελάει δυνατά

και αντιφεγγίζει σπίθες στα μάτια.

Εκεί.

Εκείνες τις στιγμές.

Της χαραγμένης - βαθειά επιθυμίας.

Που η σκούνα μου τρίζει απ της χαρακιές...

Καληνύχτα ...