Δυτικά

 

 

 

Στην Ελευσίνα μια φορά

 

Πήρα τους δρόμους μια βραδιά
και τους γνωστούς ρωτούσα
για το κορίτσι μου που αγαπούσα
στην Ελευσίνα μια φορά.

Έριξα πέτρα στο γιαλό
στο πέλαγο λιθάρι
για το κορίτσι μου που ήταν καμάρι
στην Ελευσίνα μια φορά

 

Ελευσίνα 

Στο ανατολικό άκρο του δήμου εκτεινόταν το πανελλήνιας ακτινοβολίας ιερό της μυστηριακής λατρείας της θεάς Δήμητρος, η οποία εισήχθη στην Ελευσίνα το 1409 π.Χ. Σύμφωνα με μια παράδοση, η Δήμητρα, αναζητώντας την κόρη της Περσεφόνη, την οποία είχε απαγάγει και οδηγήσει στον Κάτω Κόσμο ο Πλούτων, έφθασε στην περιοχή, όπου δέχθηκε τις περιποιήσεις της βασιλικής οικογένειας της Ελευσίνος και αναγνωρίσθηκε ως θεά. Η Δήμητρα δίδαξε – καθώς λέγεται – στους ντόπιους κατοίκους τα μυστικά της καλλιέργειας της γης και παρήγγειλε στον βασιλέα να της χτίσει ένα ιερό στο παρακλάδι μιας προεξοχής του βράχου. Έκτοτε η παρουσία της συνδέθηκε άρρηκτα με την γονιμότητα της γης και με την Ελευσίνα, όπου εγκαθιδρύθηκε μόνιμα πλέον η λατρεία της. Οι ιεροτελεστίες που διεξάγονταν προς τιμήν της ήταν ανάλογες με αυτές που αποτείνονταν στους υπόλοιπους Ολύμπιους θεούς και είχαν άκρως μυστικιστικό χαρακτήρα· σε αυτές μετείχαν αποκλειστικά και μόνο οι μυημένοι, ενώ το αντίτιμο για όποιον τυχόν φανέρωνε τα εκεί τεκταινόμενα μυστήρια ήταν ο θάνατος. Χαρακτηριστικό ως προς αυτά είναι το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα ελάχιστα γνωρίζουμε με βεβαιότητα για την ακριβή φύση αυτών των τελετών και για τις λατρευτικές διαδικασίες που ακολουθούνταν.

* Η Ιερά Οδός είχε την αφετηρία της στην περιοχή του αθηναϊκού Κεραμεικού. Ξεκινούσε από την Ιερά Πύλη, απ’ όπου διήνυε απόσταση περίπου 21-22 χιλιομέτρων με κατεύθυνση βορειοδυτική, για να καταλήξει στο Θριάσιο πεδίο της Ελευσίνας. Κατά μήκος του μεγαλύτερου μέρους της πλαισιωνόταν από τάφους και ιερά, αναλυτικές περιγραφές των οποίων διασώθηκαν στα έργα του Πολαίμονος του 2ου αι. π.Χ. (σήμερα χαμένο) και του περιηγητή Παυσανίου του 2ου αι. μ.Χ. Στις μέρες μας διατηρείται μόνο ένα από αυτά τα μνημεία, το ιερό της Αφροδίτης στο τμήμα του περάσματος της οδού μέσα από το όρος Αιγάλεω, μόλις έξω από τα όρια της περιοχής του Δαφνίου. Συνεχίζοντας την πορεία της αμέσως έξω από την Ελευσίνα, η Ιερά Οδός διέσχιζε τον Ελευσινιακό Κηφισό μέσω μιας γέφυρας· η γέφυρα του 4ου αι. π.Χ. έχει εξαφανιστεί, όμως φαίνεται ότι αντικαταστάθηκε από άλλη στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού (125 μ.

Ο άνεμος σήμερα φυσούσε απ τα Δυτικά.

Την άλλη άκρη της Αθήνας.

Και ήταν τούτος ο λεβάντες που μου φερε στο μυαλό την Ελευσίνα.

Τραγούδι και ιστορία.

Πολύ λογική η διαδικασία.

Και ευχή για στερέωμα.

Καλησπέρα